Terug naar de kust
Blijf op de hoogte en volg Rob&Simone
16 Oktober 2015 | Australië, Lakes Entrance
Gisteren hadden we het rijk alleen. Een compleet lege camping. Alleen een stuk of wat vaste gasten waren er. Lekker rustig en dus ook weer in de camp kitchen, waar we een keer een vrouw voorbij zagen komen.
Vanmorgen dus ook douches voor ons zelf en na een lekker ontbijt zouden we naar Lakes Entrance rijden. Zo'n 250 km. Onderweg gaf de reisgids weinig bijzonderheden aan, buiten het feit dat de weg erg mooi zou zijn. Nou, dat klopte precies. We zaten al snel op de Great Alpine Road. De eerste 50 km was een grote haarspeldbocht en op sommige punten steiler als we ooit in Europa hebben gezien. Vol bewondering passeerden we ook nog eens wat wielrenners en wandelaars. De top lag op 1850 meter (Mount Hotham?) en we reden daar door de eeuwige sneeuw.
Op de een of andere wijze was de afdaling een stuk minder bochtig. Op de top was het 15 graden en erg winderig en toen we weer op zeeniveau waren was de temperatuur gestegen naar een kleine 30 graden.
Vervolgens langs Omeo verder zuidwaarts gereden. Een prachtige route. We reden tussen twee bergkammen (of heuvels?) langs een mooie beek naar het zuiden.
Nog een stukje langs de zee en we waren in Lake Entrance. Een toeristisch plaatsje uiteraard met name gericht op alle watersporten.
Bijna alle dorpjes waar we doorheen komen maken via grote borden langs de weg duidelijk dat ze een historische kern hebben. Dat betekent dat de huizen die er staan zo'n 100 tot 150 jaar oud zijn. Niet echt wat wij een historische kern noemen.
Vanmorgen dus ook douches voor ons zelf en na een lekker ontbijt zouden we naar Lakes Entrance rijden. Zo'n 250 km. Onderweg gaf de reisgids weinig bijzonderheden aan, buiten het feit dat de weg erg mooi zou zijn. Nou, dat klopte precies. We zaten al snel op de Great Alpine Road. De eerste 50 km was een grote haarspeldbocht en op sommige punten steiler als we ooit in Europa hebben gezien. Vol bewondering passeerden we ook nog eens wat wielrenners en wandelaars. De top lag op 1850 meter (Mount Hotham?) en we reden daar door de eeuwige sneeuw.
Op de een of andere wijze was de afdaling een stuk minder bochtig. Op de top was het 15 graden en erg winderig en toen we weer op zeeniveau waren was de temperatuur gestegen naar een kleine 30 graden.
Vervolgens langs Omeo verder zuidwaarts gereden. Een prachtige route. We reden tussen twee bergkammen (of heuvels?) langs een mooie beek naar het zuiden.
Nog een stukje langs de zee en we waren in Lake Entrance. Een toeristisch plaatsje uiteraard met name gericht op alle watersporten.
Bijna alle dorpjes waar we doorheen komen maken via grote borden langs de weg duidelijk dat ze een historische kern hebben. Dat betekent dat de huizen die er staan zo'n 100 tot 150 jaar oud zijn. Niet echt wat wij een historische kern noemen.
-
16 Oktober 2015 - 07:06
Nicole:
Another beautifull day! -
16 Oktober 2015 - 08:22
Chantal :
Joehoe lekker gelezen weer! Enjoy.... X -
16 Oktober 2015 - 13:34
Jan:
zou zomaar mount hotham kunnen zijn. Lag ie aan je rechterhand ? Take care. -
18 Oktober 2015 - 15:14
Bas:
Nou, nou, Robbertje en Simoontje, jullie maken veel werk van de reisverslagen. Ik dacht "ik zal eens even kijken" en word gelijk overvallen door een compleet boek. Maar hardstikke leuk om te lezen dat jullie het naar je zin hebben. Het klinkt allemaal relaxed, maar dat hoort ook op vakantie nietwaar. Ook grappig dat jullie er foto's bij uploaden, ik zou het allemaal niet kunnen. Nou mensen vergeleken met exotische namen als Wakuwaku en Harikangeroetski klinkt Haarlem maar saai.
Hier gaat alles goed, de lucht is grijzer als bij jullie en ik loop al met de winterjas aan. Blijf dus maar lekker lang in zonnig Australië, er is geen reden voor heimwee.
Beloof dat ik jullie reisverslagen beter ga bijhouden en terugreageer. Heel veel fun down-under en neem het ervan. Een warme groet van broer Bas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
